Zadaszenie basenu Warszawa – nieszczelny poliwęglan perforacja płyt oraz nieszczelności
Zbigniew i Janina M. Warszawa
Nabyliśmy niedawno posiadłość w skład której wchodził zarówno park jak i basen. Niestety zadaszenie basenu nie wygląda najlepiej, w środku brudnego już poliwęglanu są cuchnące zielone glony, samo zaś pokrycie z poliwęglanu na niektórych taflach ma pełno dziur, inne płyty są całe za to też mają inne dziury po plastikowych mocowaniach które w większości powypadały.
Ciekawostką jest różnorakość układania płyt, raz poliwęglanu ułożony jest poziomo a raz pionowo. Kupno posiadłości nadwyrężyło nasz budżet, dlatego nie wiemy co da się naprawić w zadaszeniu, jakie elementy ponownie wykorzystać, jakie zaś musimy dokupić.
Chcielibyśmy podczas nadchodzącego lata móc skorzystać z basenu, dlatego prosimy o szybką odpowiedź i pomoc za którą z góry dziękujemy. Pozdrawiamy Janina i Zbigniew M.
Odp.: Szanowni Państwo
Wyrażamy nadzieję że pozostała część zakupionej przez Państwa posiadłości jest w lepszym stanie niż widoczne na zdjęciach ruiny zadaszenia. Niestety fotografie nie przedstawiają dokładnie jak wygląda konstrukcja zadaszenia basenu od spodu, zauważyć możemy jedynie błędnie wykonane detale oraz kilka ujęć samej połaci zadaszenia basenu. Widzimy że dobrano nieodpowiedni poliwęglan oraz nieodpowiednie łączniki do poliwęglanu a także nie posłużono się wystarczają wiedzą jak i starannością. Wygląda na to że zakupiono najtańsze materiały na rynku i to nie do końca zastosowano materiał zgodny z przeznaczeniem.
Fot. 1 przedstawia detal zadaszenia gdzie poliwęglan został uchwycony zbyt wąskimi profilami aluminiowymi, tak słabe mocowanie płyty na tak małej powierzchni skutkować będzie tendencją do wypadania poliwęglanu co jest doskonale widoczne na jednej z następnej fotografii.
1. Zadaszenie basenu -niewłaściwie zamocowany poliwęglan
Na Fot. 2 oraz Fot. 3 widzimy natomiast zerwanie punktu podparcia. Trudno nam na podstawie tych dwóch zdjęć jednoznacznie określić z jakiego materiału lub też tworzywa zostało wykonane to mocowanie. Prawdopodobnie widoczny element został przyspawany, świadczą o tym ewentualne resztki spawu. Nie sposób sobie wyobrazić jaka siła musiała działać na obrzeżu zadaszenia skoro zerwała element spawany. Widocznie wszystkie naprężenia związane z rozszerzalnością poliwęglanu skupiły się w jednym i tak bardzo słabym punkcie. Dopatrzeć się też można na tych zdjęciach szczegółu przedstawiającego łączenie płyt między sobą za pomocą łącznika z tworzywa sztucznego w kształcie / o przekroju drukowanej litery „H”/ detal ten omówimy bardziej szczegółowo podczas wyjaśniania fotografii która dokładnie przedstawia ten detal.
2. Niewłaściwy sposób mocowania poliwęglanu
3. Zerwana podpora mocowania płyt z poliwęglanu na wskutek różnic parametrów rozszerzalności liniowej płyt
Fot. 4 obrazuje z kolei niewłaściwy bo punktowy sposób mocowania płyty. Posłużono się w tym przypadku zwykłym wkrętem samowiertnym którego zadanie miało polegać na przytwierdzeniu oraz ustabilizowaniu płyt. Ponieważ poliwęglan jest materiałem miękkim oraz posiada zdecydowanie wyższy współczynnik rozszerzalności liniowej niż konstrukcja stalowa to pracując poszerza przysporzone dziury. Nie ma praktycznie żadnej funkcji usztywniania oraz mocowania płyt. Działanie takie jedynie zwiększa ilość przecieków w tym zadaszeniu.
4. Wyrwa w pokryciu zadaszenia spowodowana punkowym mocowaniem
Fot. 5. Przedstawia deformację jakimi uległy profile do poliwęglanu w których płyty zostały osadzone zbyt ciasno. Widoczne na zdjęciach profile przeznaczone są tylko do niewielkich przeszkleń, przy dużych połaciach tak jak na Państwa obiekcie profile te mają zbyt mało miejsca na pracę płyt wynikającą z różnic temperatury. Na łamach naszego forum wielokrotnie wyjaśnialiśmy że te profile nie nadają się zbytnio do wykonywania takich form doświetlenia jak: świetliki dachowe, pasma świetlne, a szczególnie zadaszenia oraz okna dachowe. Profile te znajdują zastosowanie w niewielkich lub średniej wielkości przeszkleniach które znajdują zastosowanie wewnątrz obiektów. Najczęściej jako ścianki działowe, przepierzenia itp. Odradzamy stosowania tych elementów na zewnątrz z racji podatności na wypadanie lub wysuwanie się płyt podczas różnic temperatury. Elementy te nie są przystosowane też do umieszczanie w nich skutecznie działających uszczelek. Dopuszcza się używania tych profili jako element mocowania jeżeli zadaszenia te lub świetliki mają mieć charakter tylko i wyłącznie prowizoryczny, sezonowy lub tymczasowy; taki jak ogródki piwne, elementy zadaszeń gastronomicznych, małej architektury itp. W przeciwnym przypadku jeżeli naświetla dachowe lub zadaszenia lub też okna dachowe tego typu mają być użytkowane cały rok to profile aluminiowe powinny mieć zupełnie inną konstrukcję.
5. Zdeformowane profile do poliwęglanu z powodu niewłaściwego ich doboru
Fot. 6. Dobitnie wyjaśnia i przedstawia miejsca gdzie powstaje znaczna ilość przecieków.
Zastosowany na zewnątrz i narażony tym samym na działanie czynników atmosferycznych szczególnie opadów jak i różnic temperatury wspomniany wcześniej profil H do poliwęglanu nie sprawdza się. Świadczą o tym doskonale widoczne na zdjęciu szczeliny oraz szpary spowodowane pracą płyt przy różnicach temperatury. Następną ciekawostką jest to że zastosowano na zakończeniu płyt jako zabezpieczenie komór; zarówno folię paroszczelną oraz paroizolacyjną. Pozornie wszystko jest dobrze z tą różnicą że pomylono miejsca stosowania; inna miała być folia u dołu a inna u góry. Na domiar złego widoczny profil H z tworzywa sztucznego nie ma /bo nie został do tego celu przewidziany/ żadnych odwodnień. Dzięki czemu uwięziona tam woda nie mając dokąd uciec, pomaga za to utrzymywać w dobrej kondycji hodowlę glonów, dzięki czemu przeźroczyste na początku przeszklenie ma zielono-brązowy odcień.
6. Niewłaściwe zastosowanie profilu z tworzywa do łączenia płyt poliwęglanowych nie zapewniło szczelności, dodatkowo woda deszczowa przedostała się do wnętrza przyspieszając powstawanie glonów
Fot. 7 oddalając się kadrem od pokrycia zadaszenia widzimy otwór który pozostał po mocowaniu grzybka. Tak jak pisaliśmy wcześniej wspomniane grzybki do mocowania poliwęglanu sprawdzają się tylko w niewielkich powierzchniach przeszklenia.
Większe powierzchnie przeszklenie, tam gdzie mamy do czynienia z większą długością płyt po pierwszym z reguły skoku temperatury po prostu ścinają owe nieszczęsne grzybki pozostawiając dziury w powierzchni płyt. Wówczas nawet niewielki wiatr jest w stanie wyrwać z posad całe arkusze płyt. Na kadrze tym dopatrzeć się możemy również
jak mocno odkształcony został plastikowy łącznik w kształcie litery „H”. Widoczny na łączniku wkręcony dodatkowy skorodowany wkręt miał przypuszczalnie za zadanie zastąpić poniższy który został ścięty. Rozwiązanie to niewiele jednak pomogło co widać na innych fotografiach
7. Zastosowanie grzybkowego punktowego mocowania płyt spowodowało jego zerwanie, co osłabiło mocowanie nadwyrężając poliwęglan. Powyżej widoczne rozejście łączenia płyt
Fot. 8. doskonale widzimy wnętrze komór które nie zostały w żaden sposób zabezpieczone, jak widać glony zadomowiły się tam na dobre, zabarwiając wewnętrzną część zadaszenia na brudno zielony kolor
8. Doskonale widoczne glony wewnątrz poliwęglanu
