Poliwęglan wytwarzany w postaci płyt poliwęglanowych znajduje podstawowe zastosowanie w budownictwie jako materiał służący do wypełniania konstrukcji takich jak świetliki dachowe pasma świetlne czy też zadaszenia. Przedstawione poniżej zdjęcia przedstawiają poszczególne etapy zaczynając od wykonania podstawy świetlika kalenicowego kończąc natomiast na samym świetliku razem z klapami przewietrzającymi.
W obiektach o średnich szerokościach zaopatrzonych w symetryczne dachy dwuspadowe - świetliki dachowe najlepiej lokować wzdłuż biegu kalenicy – świetliki takie posiadają także inne nazwy takie jak: pasma świetlne lub też w przypadku obiektów inwentarskich - świetliki na obory
Kluczem do prawidłowego działania świetlików dachowych i zadaszeń jest odpowiednio wykonana stolarka aluminiowa oraz właściwie dobrany i uformowany poliwęglan. Przedstawione poniżej zdjęcia obrazują sposób wytworzenia podstawy pod świetliki dachowe a także zamontowania stolarki aluminiowej do świetlików oraz obróbek blacharskich. Fotografie przedstawiają montowanie profili odwiednich oraz elementów łukowych. Jak można zauważyć na zdjęciach wszystkie profile do poliwęglanu są wykonane z systemowych kształtowników aluminiowych, ich kształt umożliwia swobodną pracę wynikającą z różnic temperatury. Specjalnie opracowany przekrój profili zapobiega wypadaniu płyt poliwęglanowych podczas różnic temperatury występujących na dachu. Jak wiadomo – stosowanie cieńszych kształtowników prowadzi do częstego wypadania płyt poliwęglanowych zarówno w zimie jak i w czasie lata, dzieje się tak dlatego że poliwęglan posiada prawie czterokrotnie wyższą rozszerzalność termiczną niż aluminium.
Planując wykonać świetliki dachowe lub zadaszenia powinniśmy dobrać odpowiedni typ poliwęglanu. W pierwszej kolejności musimy zwrócić uwagę na to żeby poliwęglan był zabezpieczony przed promieniowaniem UV. W przeciwnym przypadku gdy materiał nie będzie miał takiej powłoki to w ciągu bardzo krótkiego okresu czasu ulegnie on degradacji na skutek działania promieni słonecznych. Najczęściej dzieje się tak kiedy poszukiwany jest najtańszy poliwęglan na rynku, niejednokrotnie kupujący nie sprawdza czy materiał ten jest zaopatrzony w filtr zapobiegający przed takim tak szybką degradacją. Drugim powodem jest nierzadko zakup właściwego materiału, lecz założenie materiału odwrotną stroną w kierunku słońca, to zaś zdarza się niezwykle często, zwłaszcza przez niedoświadczonych montażystów. Podobnie jak w poprzednim przypadku kończyć się to może także nieodwracalnym zniszczeniem materiału.
Kolejnym czynnikiem jaki powinniśmy uwzględnić przy planowaniu inwestycji jest grubość płyt. Im płyty poliwęglanowe będą grubsze i miały więcej komór tym będą posiadały lepszą izolację, czyli będą po prostu cieplejsze. W przypadku gdy wspomniane powyżej płyty będziemy chcieli wygiąć w łuk tworząc świetliki łukowe lub zadaszenia łukowe to powinniśmy pamiętać że im płyty będą grubsze tym pod łagodniejszym łuku powinny być gięte. Odstępstwo od tej zasady będzie powodowało podobnie jak w przypadku opisanego wcześniej poliwęglanu bez warstwy ochronnej – nieodwracalną degradację płyt. Degradacja ta w tym przypadku poprzedzona będzie dodatkowo pękaniem materiału. Im wygięcie płyt będzie większe od tego podanego w tabelach producenta tym spękanie będzie szybsze i miało większą intensywność. Podobnie jak podane wcześniej zjawisko tak i w tym przypadku będzie ono nieodwracalne. Jak Państwo widzicie na fotografiach w każdym połączeniu poliwęglanu z profilami aluminiowymi widoczne są uszczelki, jest to o tyle ważne że w przypadku ich braku woda będzie przedostawała się do wnętrza obiektu. Uszczelki te powinny posiadać na tyle luzu żeby praca płyt poliwęglanowych była swobodna, i nie powodowała niepotrzebnych tarć czy naprężeń. Krawędzie płyt powinny być stępione i wyrównane, wolne od zadziorów i zaopatrzone w stosowne taśmy paroszczelne i paroizolacyjne.